Opgroeien deed ik met Elvis Presley, Spike Jones en de Overture 1812 van Tsjaikovski, de laatste uiteraard in de uitvoering van Herbert von Karajan. Op mijn 14e luisterde ik trouw naar Ferry Maat’s Soulshow, die ik overigens compleet weer vergat bij het ontdekken van VPRO’s Spleen met Gerald J. Walhof.
Toen ik in de jaren 80 op kamers ging, kocht ik een oude elektrische gitaar en een 2e-hands Korg MS 10. De muziek die ik maakte, bestond voornamelijk uit donkere, progressieve, experimentele muziek, in de lijn van bands als Coil, Psychic TV, Cindytalk en Nurse With Wound.
Internet en smartphones waren nog niet uitgevonden (en werden ook niet gemist) dus wanneer je muziek wilde opnemen, dan was je aangewezen op een bandrecorder (als je geld had) of op een cassettebandje (als je geen geld had). In deze woelige periode heb ik elk jaar een cassette ‘uitgebracht’.
Voor de liefhebber heb ik enkele wapenfeiten uit die tijd op een rijtje gezet. Als ik toen had geweten welke muziek ik nog eens zou gaan maken, zou ik het waarschijnlijk niet hebben geloofd.